تاثیر سلول های بنیادی ژله وارتون بند ناف در ترمیم عصب سیاتیک موش صحرایی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه
- نویسنده مریم شیرمحمدی
- استاد راهنما سهیلا ابراهیمی وسطی کلایی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
آسیب اعصاب محیطی معمولا" باعث فقدان عملکرد اعصاب حسی، حرکتی وخودکار میشود. محققان بسیاری بر روی پیوند سلولهای بنیادی برای ترمیم آسیب اعصاب محیطی تمرکز کرده اند. هدف از این تحقیق تاثیر پیوند سلول های بنیادی ماتریکس بند ناف در بهبود حرکتی و رژنراسیون آکسونی در مدل تجربی ضایعه عصب سیاتیک موش های صحرائی مورد بررسی قرار میگیرد. در این مطالعه پس از جدا سازی و کشت سلولهای بنیادی ژله وارتون بند ناف انسان از 25 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (محدوده وزنی 200 تا 250گرم) استفاده شد. حیوانات بصورت تصادفی به سه گروه کنترل(5n=)، شاهد(10n=) و گروه درمانی(10n=) تقسیم گردیدند. در هر سه گروه موش ها به کمک تزریق داخل صفاقی کتامین ( ketamine)100 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن و گزیلازین (xylazine) 20 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن بیهوش شدند. پس از برش پوست و کنار زدن عضلات عصب سیاتیک نمایان گردید. در گروه کنترل بدون هیچ عملی مجدداً محل جراحی دوخته شد و حیوانات به قفس برگردانده شدند. در گروه شاهد و گروه درمانی عصب سیاتیک قطع شده، سپس اپی نوریوم دو انتهای پروگزیمال و دیستال عصب قطع شده با استفاده از نخ بخیه نایلونی(شماره 0-10) بهم بخیه زده شد. در گروه درمانی پس از بخیه زدن اپی نوریوم عصب سیاتیک 000/700 سلول بنیادی بندناف(در مرحله پاساژ سوم) در محل بخیه به داخل اپی نوریوم عصب تزریق گردید. پس از 12 هفته به منظور ارزیابی میزان بهبود حرکتی تست رفتاری foot pirnt انجام شده و از عضله گاسترکنمیوس نوار عصب-عضله گرفته شد. در پایان با تهیه نمونه های بافتی از عصب ترمیم شده تعداد آکسون ها شمارش گردیده و جهت تایید حضور و زنده بودن سلول های بنیادی به دو موش بطور جداگانه سلول های نشاندارشده تزریق و سپس نمونه های بافتی با میکروسکوپ فلورسنت بررسی شد. نتایج حاصل از تست رفتاری footprint تفاوت معنی داری در میزان ارزیابی عملکردی عصب سیاتیک(sfi) بین گروه شاهد و گروه درمانی در سطح(05/0 p<) نشان داده شد. اگرچه تعداد اکسون ها در گروه درمانی(325) بصورت معنی داری در سطح(05/0 p<) بالاتر از گروه شاهد(239.6) بود و همچنین تعداد آنها بالاتر از گروه کنترل(283.3 ) بود. مقایسه emg بین گروه های مختلف نشان داد که میانگین رتبه ها در گروه درمانی در مقایسه با گروه شاهد بهبود حرکتی بهتری پیدا می کند و از نظر آماری نیز بصورت معنی دار و در سطح (05/0 p<) بالاتر می باشد، هر چند هنوز نسبت به گروه کنترل رتبه پایین تری دارند.طبق نتایج بدست آمده به نظر می رسد استفاده از سلول های بنیادی ژله وارتون بندناف در ترمیم اعصاب محیطی مفید بوده و این روش در مقایسه با روش پیوند عصب موفق تر باشد.
منابع مشابه
استفاده از پیوند سلول های مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسان در ترمیم عصب سیاتیک موش صحرایی
سابقه و هدف: سالیانه تعداد زیادی از بیماران با مشکلات ناشی از آسیب های عصبی روبرو هستند. یکی از روشهای جدید در درمان صدمات اعصاب محیطی استفاده از پیوند سلولی است. هدف از این مطالعه ارزیابی استفاده از پیوند سلول های مزانشیمی ژله وارتون بند ناف در بهبود عصب سیاتیک موش صحرایی پس از قطع و اتصال مجدد دو ناحیه پروگزیمال و دیستال عصب می باشد. مواد و روشها: سلولهای مزانشیمی با روش غیرآنزیمی از ژله وا...
متن کاملاستفاده از پیوند سلول های مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسان در ترمیم عصب سیاتیک موش صحرایی
سابقه و هدف: سالیانه تعداد زیادی از بیماران با مشکلات ناشی از آسیب های عصبی روبرو هستند. یکی از روش های جدید در درمان صدمات اعصاب محیطی استفاده از پیوند سلولی است. هدف از این مطالعه ارزیابی استفاده از پیوند سلول های مزانشیمی ژله وارتون بند ناف در بهبود عصب سیاتیک موش صحرایی پس از قطع و اتصال مجدد دو ناحیه پروگزیمال و دیستال عصب می باشد. مواد و روشها: سلول های مزانشیمی با روش غیرآنزیمی از ژله وا...
متن کاملبیان نشانگرهای کبدی در سلولهای بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف توسط عصارۀ سلول کبد موش
مقدمه: برای پیدا کردن منابع مناسب در جایگزینی پیوند کبد تلاشهایی صورت گرفته شده است. ژله وارتون یک منبع نامحدود از سلولهای بنیادی است که میتواند در سلول درمانی و مهندسی بافت به کار رود. در این مطالعه بررسی کردیم که آیا سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق شده از ژله وارتون بند ناف میتوانند در حضور عصارۀ عاری از سلول کبد موش به سلولهای کبدی تمایز یابند. مواد و روشها: سلولهای بنیادی مزانشیمی از ب...
متن کاملتمایز سلول های بنیادی ژله وارتون بند ناف انسانی به سلول های خونساز
سابقه و هدف : سلول های بنیادی، قدرت خودنوسازی و تمایز به انواع سلول های بالغ بدن را دارند. در این کار سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسانی تحت تأثیر عصاره ریه موش به سمت سلول های خونی هدایت شدند عصاره ریه موش حاوی سیتوکین های نظیر: G-CSF,M-CSF,IL-6 و GM-CSF است که نقش فاکتور رشد در طول مراحل مختلف تمایز را دارند. مواد و روش ها : در این پژوهش ژله وارتون بند ناف انسان به قطعات نیم...
متن کاملتمایز سلول های بنیادی ژله وارتون بند ناف انسانی به سلول های خونساز
سابقه و هدف : سلول های بنیادی، قدرت خودنوسازی و تمایز به انواع سلول های بالغ بدن را دارند. در این کار سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسانی تحت تأثیر عصاره ریه موش به سمت سلول های خونی هدایت شدند عصاره ریه موش حاوی سیتوکین های نظیر: g-csf,m-csf,il-6 و gm-csf است که نقش فاکتور رشد در طول مراحل مختلف تمایز را دارند. مواد و روش ها : در این پژوهش ژله وارتون بند ناف انسان به قطعات نیم ...
متن کاملجداسازی و شناسایی سلولهای بنیادی از منبع ژله وارتون بند ناف انسان
زمینه و هدف: سلول های بنیادی به عنوان پشتیبان اساسی بافت های بدن موجودات پرسلولی می باشند. این سلول ها باعث می شوند خون، استخوان، گامت ها، بافت اپی تلیال، سیستم عصبی، ماهیچه و سایر بافت های بدن بوسیله سلولهای جدید در طول دوره زندگی جایگزین شوند. سلول های مزانشیمی ژله وارتون بند ناف، در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون نشانگرهای سطحی ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023